Władysław I Herman (1081-1102). Denar, Kraków - druga emisja

Aw.: Popiersie króla w prawo w koronie. Zbroja okrytaj płaszczem spiętym podłużną broszą na ramieniu. W otoku: SIGISMVNDVS III DG REX POL ET SVE Rw.: Pod koroną czteropolowa tarcza herbowa z małą tarczą z herbem Snop Wazów w środku. Data 16 -11 po obu stronach korony. Całość opasana łańcuchem Orderu Złotego Runa. W otoku: MD LIT RVSIE PRV – MAS SAM LI XC (Magni Ducis Lituaniae, Russie, Prussie Samogitiae Livoniae wielki książę litewski, ruski, pruski mazowiecki, źmudzki, inflancki. HistoriaW latach 1609 -1612 mennica koronna w Krakowie rozpoczęła wprowadzanie do obiegu wielokrotności dukatów. W 1609 i 1610 roku bito dwudukaty, w 1611 czterodukaty, półportugały i portugały. Rok później wybito serię monet o wadze 3, 4, 5, i 10 dukatów, z umieszczonymi na monetach nominałami. Wybite w 1611 roku czterodukaty, bito tym samym stemplem co półportugały. Okazały się kłopotliwe w obrocie monetarnym. Z uwagi na zbyt jednoznaczne podobieństwo do półportugałów zostały stosunkowo szybko wycofane z obiegu, i dzisiaj należą do wyjątkowych rzadkości. Nie są notowane w żadnej polskiej publicznej kolekcji. Posiadają je jedynie zbiory Smitsonian Institution i Ermitażu. Spotykamy obecnie egzemplarze z grawerowaną cyfrą IV lub V. Nie zyskały także uznania 3 i 4 dukaty z umieszczonym nominałem. Sprawiło to, że do końca panowania Zygmunta zrezygnowano z bicia mniejszych niż półportugał wielokrotności dukatów.Niespotykany nominałNa egzemplarz o wadze 4 dukatów zwrócił uwagę Kazimierz Sobański i na podstawie egzemplarza z jego kolekcji nominał ten wymieniali Cz. Kamiński, J. Kurpiewski oraz E. Kopicki. Początkowo przypuszczano, że był to przypadkowy nominał, odbity na niedoważonym krążku. Jednak ujawnienie kilku egzemplarzy tej wagi i wybijane w 1612 roku czterodukatówki z nominałem IIII, pozwala uznać, iż było to celowe zamierzenie mennicy w Krakowie, mające nasycić rynek pieniężny różnymi nominałami monet złotych.Bardzo rzadka moneta i poszukiwana. W obiegu numizmatycznym znajduje się nie więcej niż cztery do pięciu egzemplarzy.Stopień rzadkościKopicki 1421 (R8); Friedberg 79; Kamiński, Kurpiewski 1718; K. Sobański, Kaleniecki s. 87;  Złoto Wazów 61 (R7)

Na rewersie herb Chalecki, po jego bokach rozetki.Moneta zasłużenie doceniona najwyższą notą gradingową w rankingu NGC. Obustronny blask menniczy. Niewielki minus za końcówkę blachy.Iger V.92.1.a

Rzadki wariant z lilijkami po bokach nominału na rewersie.Blask menniczy na całej powierzchni monety, doskonałe detale.Egzemplarz zasłużenie doceniony najwyższą notą gradingową na świecie.Iger R.89.3.b (R)

Aw.: Popiersie króla w zbroi okrytej płaszczem spiętym broszą na ramieniu. W otoku: AUGUSTUS II D G REX POLON M DUX LIT Rw.: Pod koroną czteropolowa tarcza z herbami Polski i Litwy. Na środku niej mała tarcza z herbami Wettinów i Saksonii pod mitrą elektorską. Wokół wijąca się wstęga z zawieszonym na pierścieniu Orderem Słonia. Po bokach dwa ukoronowane monogramy AS oraz cztery rzymskie dwójki z ozdobnikami. Na dole inicjały EP-H (Ernest Piotr Hecht, mincmistrz w mennicy w Lipsku). W otoku: DUX SAX I C M A & W ELECT (herb Szczupak) 1702Jedyny talar polsko saski Augusta II Mocnego w typie PORTRETOWYM z herbem „szczupak” na rewersie. Moneta niezmiernie rzadko oferowana w sprzedaży aukcyjnej. Jeden z najładniejszych egzemplarzy jakie pojawiły się w sprzedaży.Szlachetna patyna, dużo połysku w tle. Moneta godna polecenia do zaawansowanych kolekcji. Kopicki 2017; Davenport 1614; H-Czapski. 2623; Chełmiński 1132; Frankiewicz 790; Karolkiewicz 2379; Parchimowicz 1406; Tyszkiewicz 35?Historia emisjiGenezy emisji owych talarów, jak wskazuje literatura, należy szukać w potrzebie zapłaty żołdu oficerom wojska koronnego. Talary te stanowią przykład talarów bankowych bitych na stopę burgundzką czyli tzw. patagonów. Emisja z roku 1702 przyniosła, trzy typy talarów. Na dwóch z nich widnieje (na rewersie) krzyż św. Andrzeja (jako ciekawostkę poza-numizmatyczną aby go zobrazować wskażę, że ta odmiana krzyża znajduje się m.in. na…znaku drogowym G-3 umieszczanym przed przejazdami kolejowymi) z którego zwisa wyobrażenie duńskiego Orderu Słonia (Król był kawalerem tego insygnium), awers zaś zdobi popiersie królewskie w prawo w otoczeniu napisu AUGUSTUS. II. D.G. REX. POLON. M. DUX. LIT. (do napisu tego jeszcze wrócimy niżej). Trzecia odmiana talara 1702 r. przedstawia na awersie, w miejscu popiersia królewskiego, krzyż składający się z inicjałów „A II”, w środku którego przedstawiono krzyż łaciński w promieniach, wysadzany brylantami. Z tą odmianą – przedstawiającą wyobrażenie duńskiego, drugiego co do „ważności” odznaczenia – orderu Daneborga – wiążą się jakby nie patrzeć tragiczne losy królewskiego Kanclerza – hrabiego Wolfa Dietricha von Beichlingen, który będąc odpowiedzialnym za emisję monety za umieszczenie odznaczenia, którego kawalerem nie był August, trafił na sześć lat do saskiego więzienia – twierdzy Königstein. Do sygnalizowanego wyżej napisu otokowego. Stanowi on przykład posługiwania się przez Augusta II jak i przez Jego syna Augusta III (pisałem o tym już w końcówce ubiegłego roku) nie dającym się przetłumaczyć na język polski słowem „Poloniarum”. Należy w tym miejscu przywołać stanowisko prof. Paszkiewicza według, którego jest to nieprzetłumaczalna „kalka” tytułu…doży weneckiego – Dux Venetiarum obrazująca celowe nawiązania ideologii sarmackiego państwa polsko-litewskiego do Wenecji.Pełny opis oraz dyskusja dostępna w artykule Pana Krystiana Browarnego : https://www.facebook.com/PNumizmatyczny/posts/405417318261835

Aw.: Popiersie króla w prawo, w koronie i zbroi. W otoku: SIGIS 3 D G REX POL M D L R PRRw.: Dwa lwy podtrzymują tarczę miejską. Legendę rozpoczyna znak menniczy - Łapa niedźwiedzia. W otoku: MONETA CIVIT GEDANENSIS 1613Odmiana z kropką nad łapą niedźwiedzia, kulki po bokach krzyża. Wyśmienicie zachowany egzemplarza z obustronnym blaskiem menniczy. Moneta godna polecenia, bardzo rzadka w tak wyszukanym stanie zachowania.Kopicki 7486 (R2); Shatalin/Grendel GD13-3 (R2); KOG 1613/1 (R3)

Aw.: Popiersie króla w prawo na postumencie. Inicjały medaliera na odcięcu rękawa (H.P. G.). Podwójny napis otokowy: D G FRIDERICVS AVGVSTVS MAGNVS REX POL &EL SAX / MIRACVLVM SECVLI PATER PATRIAE OPTIMVS PRINCEPS, napis w odcinku: DOLOR CALENDI FEBRVARII VARSIVIAE INTER VIVOS ESSE DESIIT i zaszyfrowana data 1733 Rw.: Na postumencie, pod koroną medalionem z popiersiem  Augusta III Sasa, po prawo stojący Geniusz, poCONSENESCAT MECVM, w odcinku OPTIMO PRINCIPI PATRI SMedal pośmiertny zaprojektowany przez  Grosskurt’a.Niezmiernie rzadka pozycja. Dotarliśmy jedynie do kilku notowań na współczesnym rynku aukcyjnym.Medal ze znakomitą proweniencja z legendarnej kolekcji Potockich. Na awersie, w polu, po lewej stronie znak własnościowy - herb Pilawa.Drobne skaleczenia w polu, szczegóły reliefu pięknie zachowane.H-Czapski 2682 (R2); Raczyński 358; Merseburger 1565

Aw.: Popiersie księcia w prawo, w zbroi, z płaszczem spiętym broszą na ramieniu i szarfą dowódcy. Napis w połowie przerywają dwie tarcze z orłem śląskim i szachownicą legnicką. W otoku: MO AVREA D G - IOHAN CHR ETRw.: Popiersie księcia w lewo, w zbroi z płaszczem spiętym broszą na ramieniu i szarfą dowódcy. Napis w połowie przerywają dwie tarcze z orłem śląskim i szachownicą legnicką. Po bokach data 16-10. W otoku: GEOR RVD FR D - SL LIG ET BREGMennicę w Złotym Stoku została założona w roku 1507 roku przez książąt Albrechta i Karola będących wnukami króla Czech Jerzego z Podiebradów. Po śmierci księcia Joachima Fryderyka władzę w księstwie objęła żona Anna, matka dwóch nieletnich synów Jan Chrystiania i Jerzego Rudolfa. Po jej śmierci w 1605 roku mennica w Złotym Stoku wybiła monety okolicznościowe. Kiedy obaj książęta zastali pełnoletni podzieli księstwo miedzy siebie. Jan Chrystian otrzymał księstwo brzeskie wraz za ze Złotym Stokiem, a Jerzy Rudolf księstwo legnickie. Mennica w Złotym Stoku biła ich wspólne srebrne i złote monety od 1602 do 1621 roku. Na monetach tych bracia występują razem i tytułują się książętami legnicko-brzeskimi.Blask menniczy. Piękny, czerwony kontrast podkreślający szczegóły. Lekko pofalowana powierzchnia - naturalna cecha charakterystyczna dla tego typu monet w etapie bicia. Kopicki 5135 (R4); Friedberg 3166; F.u.S. 1469

Aw.: Dwugłowy orzeł rosyjski pod carską koroną, u dołu inicjały H-IRw.: Nominał, napisy i data 1869Pierwszy rocznik bicia monety 3-rublowej za panowania cara Aleksandra II.Egzemplarz doceniony wysoką oceną nadaną przez firmę gradingową - MS63+.Dodatkowy plus oznaczający, że niewiele zabrakło do uzyskania noty o pkt wyżej.Doskonale zachowane detale, połysk na całej powierzchni monety. Rzadka pozycja w tym stanie zachowania.Friedberg 164; Bitkin 31(R)