August III Sas. Szeląg 1749, Gubin PCGS MS63 (MAX)

Aw.: Popiersie króla w koronie w prawo. Zbroja dekorowana głową lwa. Na piersi Order Złotego Runa. Napis poprzedzony i zakończony rozetką. W otoku: SIG III DG REX POL ET SVEC MDLRw.: Anioł podtrzymuje tarczę miejską. U dołu tarczy inicjały mennicze I-I (Jakub Jakobson). W otoku: MONET AVR CIVIT THORVNENSIS 1630 Mennica w Toruniu wybijała dukaty jedynie w 1630 roku. Emitowało je dwóch przedsiębiorców menniczych: Hans Lippe, a potem Jakub Jakobson. Jest to jedyny typ dukatów toruńskich, w tytulaturze których pominięto tytuły księcia pruskiego. Toruń leżał w Prusach Królewskich i zwyczajem miast pruskich Gdańska i Torunia było eksponowanie tytułu Pana Prus. W Polsce dukat tego typu pojawił się po raz pierwszy na licytacji zbioru Leona Mikockiego, skąd trafił do kolekcji E. Hutten Czapskiego. Egzemplarz tego typu miał też Jakub Reichel w 1843 roku. Przed wojną był także w kolekcji M. Frankiewicza, oraz w zaginionym zbiorze Malborskim. O rzadkości tego dukata świadczy również stopień rzadkości przypisany przez Hutten Czapskiego jako R4. Obecnie dukat tego typu znajduje się w Berlinie i w Ermitażu. Dukaty wystąpiły na tylko w dwóch aukcjach: w 1962 roku na licytacji zbioru A. Styki, oraz 2003 roku i na 33 aukcji GGN. Jeden egzemplarz znajduje się w prywatnej kolekcji. Kopicki.8268 (R5); Kurpiewski.2371 (R5); Friedberg.55; Dutkowski(złoto Wazów)T.15 (R6); H-Cz.1633 (R4); Kaleniecki s.133 (tylko jedno notowanie). Moneta z aukcji Coin Galleireis New York 9-10, z 1962 roku, lot 217, kupiona wtedy za 170 $. Moneta z kolekcji Styki.

Aw.: Półpostać króla w prawo, w koronie i zbroi, z mieczem opartym o ramię i jabłkiem królewskim w dłoni. Na piersi Order Złotego Runa. W otoku: SIGIS.III.D.G.REX.POLO&M.D.LIT.RVS.PRVS.MARw.: Pod koroną dziewięciopolowa tarcza herbowa opasana Orderem Złotego Runa. Po bokach inicjały I-I (Jakub Jakobson), poniżej data 16-28. W otoku: SAM.LIV.NEC.NO.SVE⊛GOT.VAD.Q.HRI.REX Odmiana z herbem Półkozic na awersie. Dwukropek po POLO i końcówka MA kończąca legendę otokową. Duży krzyż rozpoczyna i kończy legendę awersu i rewersu. Starannie wybity talar bydgoski z kolorową patyną dodającą urok. Bardzo rzadki w takim stanie zachowania!Moneta o pięknej prezencji, godna polecenia.  Davenport 4315; Tyszkiewicz 6; Dostych 28.3.09 (R4-5)

Skrócona data zapisana w postaci „2-0”.Najwyższa nota gradingowa na świecie.Wyśmienicie zachowana moneta. Kopicki 856

Aw.: Półpostać króla w koronie i zbroi, z berłem opartym o ramię i jabłkiem królewskim w drugiej dłoni, przy boku rapier. Na zbroi zawieszony łańcuch z Orderem Złotego Runa. W otoku: IOANNES CASIMIR DG REX POLON MAG DVX LIT RVS PRVS M S LRw.: Pod koroną czteropolowa tarcza z małą tarczą z herbem Snop Wazów w środku, opasana łańcuchem z Orderem Złotego Runa, u dołu w łańcuchu mały herb Sas w tarczy, po bokach data 16-49, poniżej inicjały G-P. W otoku: SA SE CZ NEC NO - SVE GO VA H REXW 1649 roku, pierwszym roku panowania króla Jana Kazimierza, obowiązywała wciąż ordynacja mennicza ustanowiona jeszcze przez Zygmunta III w 1627 roku zabraniająca bicia drobnej monety srebrnej. Wybijano jedynie pełnowartościowe grube monety: talary i dukaty. Wymuszona trudną sytuacją gospodarczą i ciągłymi wojnami, już w 1650 roku została wprowadzona nowa ordynacja, ponownie wprowadzająca możliwość bicia drobnej podwartościowej monety. Ta decyzja zaowocowała natychmiastowymi skutkami. Niemalże całkowicie zaniechano bicia talarów, a kraj został zalany drobną, o zaniżonej próbie srebra, monetą. Natychmiast też zostały wyprowadzone z obiegu pełnowartościowe talary. Ich dalszy los został tym samym przesądzony. Do naszych czasów przetrwały jedynie nieliczne egzemplarze. Polska zaczęła staczać się w otchłań chaosu gospodarczego i monetarnego, który trwał następne sto lat i zakończył się upadkiem Rzeczpospolitej. Talary krakowskie Jana Kazimierza są dzisiaj wyjątkowo rzadkimi monetami. Technika bicia była na tyle niedoskonała, że rewersy ulegały bardzo szybkiemu zniszczeniu, stąd awers łączono nieraz z kilkoma kolejnymi rewersami. Z powodu dużej liczby stempli trudno określić faktyczną rzadkość konkretnej odmiany.Opisywana moneta to odmiana z datą nad inicjałami dzierżawcy mennicy krakowskiej.Szlachetna patyna, delikatny połysk menniczy. Starannie wybity egzemplarz jak na ten typ monety. Minimalny ślad po zawieszce. Moneta pochodzi ze starej kolekcji. Dołączona karteczka kolekcjonera z odręcznymi zapiskami.Niezmiernie rzadka pozycja do najlepszych kolekcji. Kopicki 1807; Kurpiewski 538 (R5)Tyszkiewicz 100; H. Czapski 1902 (R5); Dutkowski - Talary poz. 10.

Aw.: Popiersie króla w prawo, w koronie i zbroi okrytej płaszczem. W otoku: D G AVGVSTVS III REX POLONIARUMRw.: Pod koroną tarcza polsko-saska otoczona gałązkami palmowymi. Pod tarczą nominał 10 TH, po bokach inicjały E-C. W otoku: SAC ROM IMP ARCHIM ET ELECT 1756 Za panowania Augusta III Sasa (1734-1763) mennice koronne na terenach Rzeczypospolitej nie działały. Król bez zgody sejmu i senatu rozpoczął bicie monet koronnych w mennicach saskich. Początkowo były to monety miedziane, a po roku 1752 także złote i srebrne. August III wprowadził do obiegu duże złote monety, na wzór pruskich friedrichsdorów, odbiegające wagą i próbą od monet opartych na dukacie. Stąd nominał ich w talarach, a nie dukatach. Podwójny augustdor stanowił równowartość 10 talarów. Wybijano także augustdory (5 talarów) i półaugustdory (2 1/2 talara). Emisja ta przeznaczona była dla Królestwa Polskiego zalewanego monetą pruską. Augustdory są monetami rzadkimi i poszukiwanymi przez kolekcjonerów, a 10 talarów (augustdor podwójny) to największa moneta tego władcy. Wybijano je w latach 1753-1756. Moneta z datą 1756 r. ma dwie odmiany stempla: z małymi i dużymi inicjałami mincerskimi. W literaturze fachowej nigdy dokładnie nie zostały opisane odmiany 10 talarów w złocie. Nasza odmiana charakteryzuje się uboższą interpunkcją, D · G · na awersie i większymi inicjałami E-C na rewersie. Egzemplarz z naturalnymi śladami obiegu. H-Czapski 2912 (R2); Kaleniecki str. 508-509; Tyszkiewicz 35; Friedberg 2857; Kopicki 2156 (R2); Kahnt 666 var.

Aw.: Głowa króla w prawo. W otoku: STANISLAUS AUG D G REX POL M D LRw.: Pod koroną czteropolowa tarcza herbowa z herbem Ciołek - Poniatowskich w środku. U dołu nominał 4 – GR, poniżej inicjały FS. W otoku: LXXX EX MARCA - 4 GR - PURA COL 1766Odmiana z wieńcem z większych listków. Orły w tarczy herbowej większe.Bardzo ładny egzemplarz z wyraźnymi szczegółami. Połysk, minimalny justunek. Kopicki 2351, ale nie wyróżnia odmiany; Plage 272; Parchimowicz (SAP) 19.a6

Najwyższa nota gradingowa na świecie.Piękny, menniczy egzemplarz z głębokim lustrem i matowymi elementami reliefu.

Czerwoniec - odpowiednik 10 rubli cara Mikołaja II, wybijany przez władze ZSRR w 1923, a potem w latach 70-tych i 80-tych XX w. Najrzadszy, pierwszy rocznik czerwońca z datą 1923.Wyśmienity stan zachowania. Bardzo rzadki.Friedberg 181