Zygmunt III Waza Dukat 1630, Toruń ex. Styka collection

Aw.: Popiersie króla w prawo, w koronie i zbroi, z wyłożonym koronkowym kołnierzem. Całość w obwódce sznurowej. Na piersi Order Złotego Runa. W otoku: VLAD IIII D G REX POL ET SVE M D LIT RVS PRVSRw.: Dwa lwy podtrzymują owalną tarczę miejską. Ogony lwów podwójnie zaplecione. Nad tarczą wieniec laurowy z dwoma palmowymi liśćmi i wielolistną gałązką. Pod tarczą ozdobny kartusz z datą 1639. Pod łapami lwów inicjały G-R (Gerhard Rogge). W otoku: MONETA ARGENTEA CIVITATIS GEDANENSIS Znamy kilka odmian stempli talarów z 1639 roku. Różnią się przede wszystkim rewersem, z różnie ukazanym kartuszem, z datą oraz wieńcem z gałązkami palmy. Odmiana z koroną królewską przerywającą napis otokowy na awersieTalary gdańskie z 1639 roku w handlu pojawiają się bardzo sporadycznie, są to monety rzadkie i poszukiwane przez kolekcjonerów. Starannie wybity egzemplarz z piękną kolorową patyną dodającą uroku. Lekko przetarte tło. Moneta o świetnej prezencji, godna polecenia.Kopicki 7580 (R2); Davenport 4355; CNG 221.I - podobny; H-Czapski 7580 (R1); Tyszkiewicz 9

Aw.: Głowa króla w prawo. W otoku: STANISLAUS AUG D G REX POL M D LRw: Pod koroną owalna czteropolowa tarcza herbowa z herbem Ciołek – Poniatowskich w środku. U dołu 8 – GR i inicjały I-S. Całość w wieńcu z liści palmowych z zawieszonym Orderem Orła Białego. W otoku: XL EX MARCA – PURA COL 1768Druga najwyższa nota gradingowa na świecie. Wariant z inicjałami IS. Na rewersie z prawy koniec gałązki nad wstęgą. Kropki po I-S i po GR.Obustronny blask menniczy, głębokie bicie, perfekcyjnie zachowane detale. Moneta prezentuję się jakby została wybita wczoraj. Duża rzadkość w tym stanie zachowania.Najpiękniejszy okaz z tego rocznika, z jakim mieliśmy do czynienia.Gorąco polecamy do najlepszych kolekcji.Plage 315, ale nie wyróżnia odmiany; Kopicki 2391 ale nie wyróżnia odmiany, Parchimowicz (SAP) 24c5

Aw.: Głowa księcia Fryderyka Augusta w prawo z przewiązanymi wstążką włosami. W otoku: FRID AVG REX SAX DVX VARSOV Rw.: Ukoronowana dwupolowa tarcza z Orłem Polskim i herbem Saksonii, opasana gałązkami palmy, przy koronie data 18-11, u dołu inicjały I-B, poniżej nominał: TALAR Pierwszy rocznik talarów Księstwa Warszawskiego wybity w najniższym nakładzie 4 488 sztuk. Bardzo ładny egzemplarz z dużą ilością połysku menniczego. Minimalne zarysowanie rantu. Warto zwrócić uwagę na szczegóły fryzury króla na awersie i tarczy herbowej na rewersie. Rzadka pozycja w tym stanie zachowania. Kopicki 3700; Kahnt 1267; Davenport 247; Plage 114; H-Czapski 3461; Berezowski 10 zł

Aw.: Dwugłowy orzeł carski pod koroną, inicjały i data u dołuRw.: W wieńcu pod koroną nominał i oznaczenia mennicyNajwyższa nota gradingowa na świecie.Ciemna, brązowa patyna, połysk menniczy. Moneta w wyszukanym stanie zachowania. Bitkin 368

Najwyższa nota gradingowa na świecie.Piękny, menniczy egzemplarz z głębokim lustrem i matowymi elementami reliefu.

Czerwoniec - odpowiednik 10 rubli cara Mikołaja II, wybijany przez władze ZSRR w 1923, a potem w latach 70-tych i 80-tych XX w. Najrzadszy, pierwszy rocznik czerwońca z datą 1923.Wyśmienity stan zachowania. Bardzo rzadki.Friedberg 181

Najwyższa nota gradingowa na świecie.Wyśmienity menniczy egzemplarz. Połysk, brązowa patyna.Rzadsza moneta w takim stanie zachowania. Bitkin 209

Aw.: Popiersie króla z odkrytą głową w prawo. W zbroi dekorowanej na ramieniu głową lwa, z szerokim kołnierzem obszytym koronkami. W otoku: VLADIS IV DG REX POL M DUX LITV RVSS. Rw.: Pod koroną czteropolowa tarcza herbowa, zdobiona wolutami i podtrzymywana przez dwa putta. W tarczy: Orzeł Polski, trzy korony – Szwecja, Pogoń - Litwa, Lew na pasach – Gotlandia. W środku mała dwupolowa tarcza z herbem Snop Wazów i z herbem rodowym Habsburgów. Całość opasana łańcuchem Orderu Złotego Runa. Po bokach data 16-35. W otoku: PRUS MAS SAM LIV NEC – NO SUE GOT VAN HÆ REX Jakub Jakobson van Emden, generalny zarządca mennic koronnych, sprowadził do Bydgoszczy medaliera Jana Höhna, powierzając mu zadanie wykonania stempli i wybicia okazałych portugałów i półportugałów. Zgodnie z tradycją, monety takie były przeznaczone do osobistej szkatuły królewskiej celem ich rozdania. Oprócz monet złotych, za pomocą tych stempli wybito egzemplarze w srebrze. Noszą one nazwę talarów medalowych, jednak znany jest tylko jeden egzemplarz, z kolekcji Henryka Steckiego, który ma prawidłową wagę 28 gramów. Większość waży pomiędzy 24,4 a 26 g. Talary medalowe nie pełniły roli monety obiegowej, miały charakter nagrodowo-podarunkowy. Stąd nie było konieczności ścisłego przestrzegania obowiązującej wagi przynależnej talarom. Talary medalowe to monety bardzo rzadkie. Są przykładem barokowej sztuki medalierskiej. Jan Höhn, okazał się mistrzem sztuki medalierskiej, to sprawiło, że zyskał uznanie króla i dworu. W 1636 roku osiadł w Gdańsku, Spod jego ręki wyszło wiele stempli monet, jak i medali. Tworząc stemple Jan Höhn nawiązywały do modnych w sztuce baroku elementów zdobniczych, takich jak woluty, ozdobniki, putta. Wyjątkowo starannie wykonany jest awers z portretem króla. Król został przedstawiony bez korony, a mimo to nie został zaburzony majestat władcy. Ramię królewskiej zbroi jest dekorowane powiększoną lwią głową, co nawiązywało do hagiografii Władysława, gdzie prezentowano króla, jako wielkiego wojownika, który powstrzymał Szwecję, Turcję i Moskwę. Ciekawa jest heraldyka tych monet. Widnieje na nich niespotykana w mennictwie Wazów tarcza herbowa, z herbem domu Habsburgów i Wazów. Był to efekt nie tyle współpracy Wazów z Habsburgami, co hołd króla wobec matki Anny Habsburżanki, żony Zygmunta III. Podobna sytuacja miała miejsce za panowania Zygmunta Starego, gdy w polu sercowym tarczy herbowej również pojawił się herb Habsburgów, umieszczony z kolei na cześć matki Zygmunta Starego, Elżbiety. Talary tego typu znane są tylko w największych zbiorach. Były w XIX wiecznych zbiorach Ignacego Przeszkodzińskiego oraz Józefa Zelta. W katalogu sprzedażowym jego zbioru z 1867 roku, wyceniono je aż na 45 rubli w złocie, podczas gdy inne talary Władysława IV ceniono po 3 lub 4 ruble. Jak wspomniano egzemplarz pełnej wagi miał Henryk Stecki. W 1904 roku kolejny egzemplarz pojawił się na licytacji zbioru Zygmunta Chełmińskiego. Przed wojną był też w warszawskim zbiorze Radziwiłłów. Współcześnie egzemplarz, o wadze 24,44 grama jest w Krakowie, w historycznej kolekcji Emeryka Hutten Czapskiego. W kolekcji H. Karolkiewicza był podobny talar, ale z datą 1636. Na współczesnym rynku aukcyjnym menniczy talar medalowy z 1635 tyko raz notowany był na rynku aukcyjnym, sprzedany został za pośrednictwem naszej Firmy za 172.000 złotych.W pełni czytelny egzemplarz, delikatna patyna.  Minimalny ślad po zawieszce. Ekstremalnie rzadka pozycja do najlepszych kolekcji. Zagórski 412; Bantke-Stężyński 786; Kopicki 1482 (R6); Chełmiński 563; H-Czapski 1756 (R6)